Laatste paar dagen...

Hallooooow

daar ben ik weer, het is mij Arnie.

Ja, jullie lezen het goed mijn laatste paar dagen in Tlaquepaque zijn aangebroken. Wel een beetje jammer want ik ben hier toch wel aardig ingeburgerd. Ook de mensen op school zeggen dat tegen me. Volgende halte is Playa del Carmen, zondag vlieg ik die kant op. Stephan zit ook nog op Playa del Carmen dus dat zal wel weer een gezellige boel worden. En ook niet onbelangrijk gaat daar mijn missie beginnen met het zoeken van werk. Hopelijk hebben de leraren de afgelopen twee maanden genoeg in m’n kop gestampt dat ik met m’n (marrokaans-nederlands, spaans) aardig uit te voeten kom daar in Playa del Carmen al wordt er ook behoorlijk Engels gepraat.

Wat heb ik jullie nog niet verteld?... Genoeg!

De vierde week was om en ook voor Stephan was het bijna tijd om hier weg te gaan, zondags zou hij naar Playa del Carmen gaan want daar had hij z’n tweede maand Spaanse cursus geboekt. Maar voor dat hij mocht gaan moest er natuurlijk nog even op de vrijdag en de zaterdag een drankje worden gedronken. Natuurlijk 2 nachten achterelkaar lam geweest maar dat is ook niet zo moeilijk hier met die prijzen en Tequila. Vooral zaterdag hadden we ons zelf niet meer helemaal in de hand, in een kroeg (waar we al eerder waren geweest) vrienden geworden met de eigenaar, altijd goed!! Al snel stond ik natuurlijk achter de bar en kreeg ik les typische Mexicaanse drankjes te maken (Michuladas). Niet te zuipen die troep maar goed, veel zout, pittige kruiden, limoen, tomatensap, die west-nogwat-soja achtige-saus en een halve liter bier naar keuze. Kan je vertellen werkt beter dan koffie! Natuurlijk gingen daarna de Tequilas in rap tempo naar binnen en voor we het wisten was het alweer bijna licht (zoals ik dat gewend ben). Stephan moest om negen uur zondagochtend op het vliegveld zijn. Ik had hem beloofd ook m’n wekker te zetten en hem te bellen. Ik weet niet eens meer hoe ik thuis ben gekomen laat staan dat ik m’n wekker heb gezet haha. Stephan moest vroeg in de ochtend (dacht hij) naar de wc en toen hij terug kwam in z’n kamer kwam hij erachter dat het al negen uur was, oeps…. Maar gelukkig wel nog zijn vliegtuig gehaald.

Eerste week zonder Steef in de klas, jammer geen onderlinge opmerkingen (in het Nederlands) over de kont van de lerares (en dan zeggen dat je elkaar iets uitlegt). Wel (weer) hele vervelende Amerikanen in de klas. Eigenlijk een Amerikaan en een Canadese; een verschrikkelijk vies, ranzig, de hele dag door vet vretend, en taart etende teringkut. Liep echt overal om te zeiken en niks was goed! Jammer genoeg stak ze met haar virus ook die Amerikaan aan. Ze wilden niks leren en riepen de hele tijd van die teksten: Daar heb ik niks aan of dat ga ik nooit allemaal onthouden en hoe ze in het Spaans een BigMac konden bestellen. We hadden ook een nieuwe lerares (voor mij nieuw en de school) een verschrikkelijk lekker wijf! Ze was al 2 weken op school maar had nog geen les van haar gehad. Ze bereide haar les keurig voor en die twee kutten gingen haar vertellen hoe ze d’r les moest invullen. Dus de eerste dag een beetje aangekeken (lees uit het raam gekeken) en Fabiola (zo heet ze) geholpen met het verdedigen tegen die terreurkutten die op zoek waren naar massavernietiging wapens of zo. De tweede dag, ze deden er nog een schepje bovenop. Ik was het echt zat, dat wijf een uitbrander gegeven! Als je niks wilt leren dan donder je toch lekker op! Dat wilde ze dan ook weer niet, maar de lerares gaf niet goed les! Waarop ik zei dat ze prima les gaf en goed op mijn niveau (niet dat dat heel hoog was) Nou dat konden ze niet helemaal volgen. Waarop ik zei je hebt zelf aangegeven op welk niveau je wilt instappen. Ik heb toen m’n spullen gepakt, en gezegd dat ik niet met zulke onbeschofte mensen in de klas wilden zitten (en ik had het al niet op Amerikanen/Canadezen….).
Gelukkig met de school besproken, dat ik die week wat zelfstudie zou gaan doen (de klassen konden voor die week niet meer anders worden ingedeeld) en in ruil daarvoor dat ik de laatste week (deze week) privé lessen zou krijgen.

Deze hele irritante mensen waren gelukkig maar een week op de school.
De volgende week kreeg ik twee Canadezen en een Amerikaan (een priester) in de klas. Oké, je mag niet iedereen over één kam scheren want deze nieuwe klasgenoten waren heel aardig, gelukkig maar want ze bleven alle drie, 2 weken. De twee Canadezen waren (ik denk nog steeds) een stel. En hadden alleen in de ochtend les. In de middag zat ik alleen met de priester in de klas. De priester was ook een bijzondere man, heel aardig en helemaal niet dat je zegt een priester. Ik zat ook de hele tijd tegen hem te grappen en hij vond het prima en deed hetzelfde terug. Deze priester had Moeder Terresa ontmoet en zat samen met Barrack Obama vroeger in de zelfde community of/en kerk en had mooie verhalen over hem. Ze stonden altijd met z’n tweeën buiten de kerk te roken.

Na deze week in het weekend op zaterdag naar het dorpje Tequila geweest, inderdaad het dorpje waar de tequila vandaan komt! Tour gehad in een distillaat-fabriek en natuurlijk de nodige tequilas naar binnen gegooid. Natuurlijk hadden wij weer mazzel want ze hadden ons op de fabriek verkeert geboekt en mochten we met de luxe tour mee die normaal zo’n 700 pesos meer kost haha!

Na de fabriek nog het dorp in geweest, daar is niet heel veel aan het is een mooi dorpje maar niet heel bijzonder. Mams vindt het vast prachtig want ook daar staat een oude kerk. Even een cocktail-bar ingedoken en één of twee margaritas gedronken.

De volgende dag ben ik in de bergen gaan hiken. Met Danny en zijn beste vriend, twee locals die ik ken via de school. We moesten twee uurtjes rijden naar de route. Onderweg even gestopt vlak voor een drugscontrole op de snelweg, daar is (in the middle of fucking no where) een heel batterij aan winkeltjes en in restaurantjes en buiten BBQ’s waar je je kip koopt. Dus wij ook een kilo of wat kip ingeslagen en de nodige biertjes, je zal maar dorst krijgen tijdens het lopen. Voor de goede orde het was half tien en die twee gekke Mexicanen hadden natuurlijk al trek in bier, tja het is zondag dat moet gevierd worden. Dus ik zat om half tien op weg naar een hiketrail in de auto met een bier in m’n klauwen. Even was ik bang dat Danny het ook al op een zuipe ging zetten (achter het stuur) maar hij bleef netjes aan het water. Niet dat het raar is hier, de helft drinkt hier achter het stuur en de andere helft is zo lam dat ze niet eens door hebben dat ze achter het stuur zitten. Ook is het niet vreemd dat de kinderen over het dashboard kruipen etc.

Op de plek aangekomen zat er al drie bier in deze man, veters vast en lopen maar. We gingen naar een bijzondere plek waar alle (bijna alle) stenen die je ziet rond zijn. Hoe dat komt of is gekomen schijnt iets van een raadsel te zijn maar waarschijnlijk iets met vulkanisme. Onderweg op een paar touwbruggen gestuit en dat leek ons wel leuk om die over te steken, de tweede brug was alleen aan de andere kant afgesloten, blijkbaar was het niet helemaal de bedoeling om die over te steken, hingen ook van die kabels in de lucht om je aan te zekeren niet dat wij daar de spullen voor hadden, maar we hebben het overleefd. Op de plek aangekomen na ruim twee uur (in toch wel een behoorlijk tempo) de kip opgegeten uurtje siësta gehouden bier gedronken en op het gamakkie wat rond gelopen. De terugweg was niet echt een pretje, bloedheet! We hadden natuurlijk de warmste dag uitgezocht. De touwbruggen hadden we gelaten voor wat ze waren en dus moesten we wat meer op en neer dalen (het officiële pad).

De derde week heb ik niet zo veel speciaals meegemaakt uit eten geweest met wat klas/school genoten.

Afgelopen zondag werd ik door Wouter (schooldirecteur) gebeld en of ik zin had in een biertje. Maar natuurlijk zat wat aan school te werken en buiten was het super mooi weer, ik had wel een biertje verdient. Bij de kroeg aangekomen werd ik voorgesteld aan een andere Wouter, mijn leeftijd, ook Hollander en hij woont hier nu een jaar (ook met school begonnen bij Wouter). Zijn ouders hadden wel al hier drie jaar gewoond. Niet zo raar aangezien zijn vader coach is geweest van de Chivas. Zijn vader is Hans Westerhof.

(Westerhof speelde zelf van 1975 tot 1977 voor BV Veendam en van 1977 tot 1981 voor Cambuur Leeuwarden, beiden toentertijd eerstedivisionisten. Hij begon zijn trainerscarrière in 1986, en trainde in zijn loopbaan tweemaal FC Groningen (van 1988 tot 1992 en van 1994 tot 1996), PSV Eindhoven (van 1992 tot 1994), het Nederlands elftal onder-21 (van 1996 tot 1997), Ajax (2000) en Willem II (van 2000 tot 2003). In dat jaar verhuisde hij naar Mexico om coach te worden van topclub Chivas de Guadalajara)

Dus daar zat ik dan bier te drinken met de zoon van Hans Westerhof, Wouter Westerhof. Terwijl ik in de klas zat met een persoon waarbij Obama vroeger sigaretten aan het bietsen was en moeder Terresa heeft ontmoet. Tlaquepaque the PLACE to BE en niet terug te vinden op de kaart.
Deze avond belande ik bij m’n bevriende barman die heel blij was om me te zien, sinds Stephan weg was, ben ik daar niet meer geweest. Hier een mooi meisje ontmoet en met haar meegegaan naar huis, om vijf uur werd ik wakker (en nog dronken) en een uur lopen zoeken naar m’n eigen huis. Twee uur geslapen en (die hard) naar school gegaan.

Privé lessen deze week, en ik moet zeggen dat werkt wel, praat veel Spaans en de eerste twee uur Monica helemaal voor mij alleen (die van die foto met die lekkere kont).

Ik vindt dat ik zo wel weer genoeg heb getikt haha.
Mijn volgende bericht zal vanuit Playa del Carmen zijn!

Hele dikke kus en knuffels!
Arnold

Foto's bij dit bericht:
Tequila: http://www.mijnalbum.nl/Album=IEP3FNNI
Piedras Bola: http://www.mijnalbum.nl/Album=SZCGCO37

Al mijn foto's: http://arnoldhirdes.mijnalbums.nl